Tinie

Dat een praatboek zo positief wordt ontvangen!
Eerst reageerde ze een beetje terughoudend op het voorstel van de kinderen dat ze graag een praatboek over haar wilden laten maken. Uiteindelijk werd er toch een afspraak voor een kennismakingsgesprek gemaakt.
“Ja, de kinderen willen het zo graag.” Prima, geen probleem. Maar ze moet er zelf wel achter staan natuurlijk.

En zo rijd ik op een winterochtend rond 10.00 uur de straat binnen waar Tinie, laat ik haar voor het gemak zo maar even noemen, woont.  Een keurige buurt, dat zie je meteen.  Nog een nieuwe buurt ook. Ook dat zie je meteen. Als straks het voorjaar aanbreekt, dan zullen de perkjes in deze buurt er picobello uit komen te zien. Keurig onderhouden met bij de voordeur potterie met prachtige zomerbloeiers.
Ik parkeer mijn auto op de vrijwel lege parkeervoorziening die de straat rijk is. Stap uit en loop het pad op naar de voordeur.
Tijd om aan te bellen krijg ik niet, want de voordeur wordt met een uitnodigende zwaai opengedaan. “Ja, ik zag u al aankomen. Komt u maar gauw binnen. Zal ik uw jas even aannemen? Zo fijn dat u er bent. Zoveel bezoek krijg ik niet. Ja, mijn kinderen komen regelmatig langs hoor. En de kleinkinderen ook uiteraard. Daarover heb ik niet te klagen, maar een nieuw gezicht mogen begroeten doet me goed. Ja, op mijn leeftijd dan…..”
De kop was eraf. Het ijs was gebroken. Tinie praatte aan één stuk door en de tijd vloog voorbij.  Ze had zelfs al foto’s klaarliggen die ze graag wilde bespreken en het lievelingsgedicht van haar moeder.
Na een klein uurtje stapte ik weer voldaan het huis uit.
Het kennismakingsgesprek kon niet meer stuk. Deze ochtend zat ik tegenover een mevrouw die van harte mee wil werken aan een praatboek over haar leven en er de waarde van inziet. De volgende afspraak staat met grote letters genoteerd op Tinie haar kalender van de omroepgids. En ik besef me dat het praatboek van Tinie weleens een omnibus kan worden 🙂
Maar eerst maar even op adem komen met een stevige wandeling en daarna een sterke kop koffie !