Vandaag zat ik op mijn kantoor te werken aan een opdracht. Weer zo’n ontzettend leuke opdracht waar je energie van krijgt en waarbij je geneigd bent om zonder onderbrekingen aan één stuk door te werken. Lekker ” in the flow” dus.
En doorwerken wil ook wel op zo’n dag als vandaag. Want hoewel we al ruim een maand in het voorjaar zitten, voelt het buiten soms nog guur aan. Dat het voorjaar is, zien we buiten aan de natuur. Alles staat prachtig in bloei. En in de sloot zwemmen de kuikentjes volgzaam achter moeders aan.
Maar daar is dan ook bijna alles mee gezegd. Hoewel het al eind april is, hangt de zomerjas nog in de kast. Eigenlijk is het gewoon een ouderwetse Hollandse lente. En met het gure weer, waarbij de regen- en hagelbuien volop aanwezig zijn, is het binnen werken aan een opdracht dan ook geen straf. April doet wat hij wil.
Totdat daar opeens een warme zonnestraal mijn kantoor in komt vliegen. Zo’n zonnestraal die denkt: “Nu heb ik lang genoeg achter die volle, grijze, waterwolk verstopt gezeten. Ik tover een zilveren rand om de wolk en laat zien dat het nu mijn beurt is!”
En kijk, die warme, misschien maar kortdurende zonnewarmte in mijn kantoor, zorgt ervoor dat ik mijn opdracht even laat voor wat het is. Mijn lunchpakketje tevoorschijn haal en mij nestel in een beschut plekje in de tuin. En dat is niet alleen genieten, maar ook weer energie opdoen.
Energie opdoen?
Die opdracht, die gaat lekker. Doorwerken zonder onderbrekingen, dat leek vanochtend geen probleem. Energie in overvloed…. toch???
Zodra ik weer plaats neem achter mijn bureau, delete ik het document waar ik mee bezig was en verscheur alle aantekeningen van vandaag. Ik begin lekker helemaal opnieuw!
Soms moet oude energie worden ververst. Dankjewel zon!
